ชายคนหนึ่ง ชายคนนั้น ชายคนนี้

ชายคนหนึ่ง แม่เสีย ตั้งแต่ 2 ขวบ
ชายคนนั้น มีป้ากับลุง ที่เป็นพ่อและแม่ของเขาตลอดมา
ชายคนนั้น ขี้สงสัยในทุกๆ เรื่อง ตั้งแต่เด็กจนโต
ชายคนนั้น ตั้งใจเรียน เพราะเชื่อว่า "มีวิชาเหมือนมีทรัพย์อยู่นับแสน"
ชายคนนั้น อยากเรียนสายอาชีพ แต่ไม่มีตังค์เลยเรียนสายสามัญ
ชายคนนั้น ตั้งใจจะเรียนให้จบ ม.6 แล้วออกมาทำงาน
ชายคนนั้น ได้เรียนปริญญาตรี ในมหาวิทยาลัยชื่อดังในภาคเหนือ
ชายคนนั้น รู้สึกดีใจ ที่สอบเข้าสาขาวิชาที่ชอบไม่ได้ เพราะมารู้ทีหลังว่า มันไม่ได้เป็นอย่างที่คิดไว้
ชายคนนั้น ตอนเรียนปี 2 ไปทำงานส่งพิซซ่า ต่อจากนั้นไปรับหนังสือมือสองมาขาย
ชายคนนั้น ตอนเรียนปี 3 เปิดร้านอินเตอร์เน็ตร่วมหุ้นกับพี่ชาย และสุดท้ายขอจัดการร้านเอง
ชายคนนั้น เปิดร้าน net ได้ 5 ปี ก็ขายมันไป
ชายคนนั้น พอเรียนจบ อยากทำงานในองค์กร เลยไปสมัครงาน
ชายคนนั้น เข้าทำงานในสถานศึกษาแห่งหนึ่ง ที่ชายคนนั้นเรียนจบมา

ชายคนนั้น ตั้งใจจะทำงานในองค์กรนั้น 5 ปี แต่ตอนนี้ผ่านมา 7 ปีแล้ว
ชายคนนั้น ทำอาชีพเสริม 2 อย่าง คือ internet marketing และเลี้ยงปลากัด(ซึ่งยังไม่มีรายได้)
ชายคนนั้น มองหาอาชีพเสริมอื่นๆ ไปเรื่อยๆ
ชายคนนั้น ไม่ได้หวังจะร่ำรวย แต่ที่ทำไป เพราะ อยากทำ
ชายคนนั้น คือ ชายคนนี้ maxcoffee