แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์

บัดเดี๋ยวดังหง่างเหง่งวังเวงแว่ว
สะดุ้งแล้วเหลียวแลชะแง้หา
เห็น โยคีขี่รุ้งพุ่งออกมา
แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์
มันแสนสุดลึกล้ำ เหลือกำหนด
ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด
ไม่เคี้ยวคดเหมือนหนึ่ง ในน้ำใจคน
มนุษย์นี้มีที่รักอยู่สองสถาน
บิดามารดารักมักเป็นผล
ที่ พึ่งหนึ่งพึ่งได้แต่กายตน
เกิดเป็นคนคิดเห็นจึงเจรจา
แม้ใครรักรัก มั่งชังชังตอบ
ให้รอบคอบคิดอ่านนะหลานหนา
รู้สิ่งใดไม่สู้รู้วิชา
รู้ รักษาตัวรอดเป็นยอดดี

- สุนทรภู่ -